Po co jeść, skoro można pościć?
O poście, hymnografii i liturgice w Prawosławiu na poważnie i wesoło
Katabasja – czyli ostatnie zwrotki każdej z dziewięciu (de facto ośmiu, bo druga jest pomijana) kanonu, kiedy dwa chóry schodzą się w śpiewie – święta Podwyższenia Krzyża wykonywane są na długo przed samymi jego obchodami.
Samo święto obchodzone jest 14 września (więcej można o nim poczytać tutaj), a pierwszy jego zwiastun to Czytaj dalej „Krzyż prosto nakreślił Mojżesz – kanon święta Podwyższenia Krzyża”
Święto Narodzenia Bogurodzicy jest pierwszym w cerkiewnym roku liturgicznym, więcej można poczytać o nim tutaj. Jak w przypadku każdego święta, najbardziej podstawowym i streszczającym przesłanie hymnem jest troparion. W tym przypadku jest on na ton czwarty, i nieco analogiczny w melodii i treści do troparionu Narodzenia Chrystusa.
Jest to jeden z troparionów, jak się wydaje, nielicznych, zachowanych w rycie łacińskim. Poniżej jego polski i cerkiewnosłowiański tekst i nagrania w 11 językach, w tym po polsku:
Czytaj dalej „Narodzenie Twoje, Bogurodzico Dziewico… – troparion 8 września”
Krótka refleksja na pierwszy dzień (1 września) nowego, 7527 roku. Więcej o tzw. indyktionie tutaj.
Cerkiew nie jest podmiotem mijania materialnego czasu, mimo że porusza się w jego ramach, tak samo jak materialna przestrzeń. Cerkiew, będąca przedsionkiem i przedsmakiem wieczności, żyje w bezczasowym czasie, Czytaj dalej „Cerkiew a czas liturgiczny”
